Jak co roku i teraz oddałem hołd Powstańcom Wielkopolskim poprzez rowerowego tripa. Najpierw tradycyjnie udałem się na cmentarz mojej parafii do Tulec. Znajduje się tu tablica upamiętniająca czternastu pochowanych tu powstańców. Następnie pokręciłem do głównego celu jaki dziś obrałem czyli do Lusowa. By dostać się do tej miejscowości musiałem pokonać ponad 20km jadąc przez miasto. Od Szczepankowa przez centrum, Ławice, aż do ronda przed Wysogotowem. Jechało się dobrze, aż się zdziwiłem, że mknąc Bukowską tylko 3 razy miałem czerwone światło.

Wspomniane wcześniej Lusowo to szczególne miejsce gdyż tam na cmentarzu parafialnym spoczął generał Józef Dowdor-Muśnicki. Jako głównodowodzący siłami powstańczymi poprowadził on nowo utworzoną Armię Wielkopolską do zwycięstwa nad Niemcami. Oficjalne przejął dowództwo 16 stycznia 1919 roku. Od razu po tym wydarzeniu reorganizował oddziały powstańcze, wprowadził żelazną dyscyplinę i przeforsował decyzję o poborze poszczególnych roczników, a także organizował regularną Armię Wielkopolską, która w szczytowym momencie liczyła blisko 110 tysięcy żołnierzy. Dążył do apolityczności wojska odsuwając od wpływu na decyzje oficerów o radykalnych poglądach oraz likwidując rady żołnierskie.

Vis-a-vis cmentarza znajduje się Muzeum Powstańców Wielkopolskich w którym ulokowano wiele pamiątek po tym wybitnym dowódcy. Niestety nie dane mi było zajrzeć do środka, ponieważ późnym popołudniem było już zamknięte. Dlatego czym prędzej udałem się pod pierwszy i jak dotąd jedyny, pomnik generała w Polsce. Stoi on przed miejscową szkołą podstawową. Kolejnym ciekawym miejscem w tej miejscowości jest mural zlokalizowany przy rondzie. 

Cieszy mnie fakt, że piamięć o generale jest w Lusowie tak widoczna. Warto również wspomnieć o tragicznych losach jego córek, które są kwintesencją dramatycznych dziejów Polaków: Janina (po mężu Lewandowska) zginęła w Katyniu, zastrzelona przez sowieckich oprawców. Agnieszka została zamordowana przez niemieckich okupantów w Palmirach. Obie zostały upamiętnione inskrypcjami na rodzinnym grobie oraz świerkami przy muzeum. 

Powrót pierwotnie planowałem szlakiem ringu poznańskiego. Jednak po przestudiowaniu mapy doszedłem do wniosku, że to za dużo kilometrów i nie dam rady. Tym bardziej, że robiło się już ciemno. Nie mając alternatywy do domu wróciłem ta samą trasą. Dzięki temu nawiedziłem pomnik powstańców w centru miasta. Jedak żeby nie było tak kolorowo totalnie zapomniałem o pomniku Zdobywców Lotniska Ławica. Będąc już w domu poczułem, że luty kilometrowo będzie dobrym miesiącem;-)

W kalendarzu pokazał się pierwszy luty, była godzina 10 rano. W zanadrzu miałem do spędzenia 10 godzin w pracy. By dzień nie poszedł całkowicie na marne, wybrałem się zobaczyć naocznie złą wodę. Wodę która zalega na polach i przez którą plony w tym roku będą gorsze. Jednak ilość wody w Krzyżownikach nie jest tak duża jak w Żernikach w gminie Kórnik. Kopla wylała tak mocno, że utworzyło się małe jezioro. Drogi zostały częściowo pozalewane. A kilka dni wcześniej były całkowicie pod wodą! Jeszcze chyba nigdy czegoś takiego w mojej okolicy nie widziałem. 

Z Żernik udałem się do Krzesin po drodze mijając kolejne powstające hale. Niestety urbanizacja postępuje. Niedługo Gądki i okolice to będzie jedna wielka hala produkcyjna. W Krzesinach zaliczyłem tradycyjny pit-stop przy Kościele pw. Matki Boskiej Królowej Korony Polskiej. Jest to świątynia w stylu norweskim, jedna z dwóch w Polsce (obok Wangu w Karpaczu). Zakupiona została z wystawy światowej w 1911 roku w Poznaniu. Do końca II wojny światowej stanowiła zbór ewangelicki. 10.05.1945 roku została przekazana ludności Katolickiej. 

Jechało się bardzo dobrze. Ulicę Starołęcką i DDR-kę wzdłuż Zamenhoffa przejechałem bez problemu i tylko z jednym czerwonym światłem. Przy rondzie Rataje przypomniało mi się , że za dworcem autobusowym znajduje się sklep monopolowy Duży Ben. Ów sklep oferuje dużą gamę piw rzemieślniczych. Wybór jest duży. Ze względu na ograniczone miejsce w sakwie musiałem dobrze przemyśleć swój zakup. Udało mi się kupić zacne piwka :-) A jakie dokładnie to piwa niech opowiedzą fachowcy:

AleBeowar - Hola Hop - White IPA
RockMill - Vanilla CoffeCat - Otmeal Coffe Stout
Browar Za Miastem - Święty Spokój - Earl Grey IPA
Browar Jabłonowo - Porter Podbity Śliwką - Imperialny Porter Bałtycki
Powrót do domu nastąpił tradycyjnie przez Franowo, Szcepankowo i Tulce.

Pogoda tego dnia nie rozpieszczała, ale pomyślałem sobie, że pora przestać robić glutowe trasy. Miałem chęć na najdłuższą trasę w tym roku i tak też uczyniłem:) Wybrałem się na obiad do Środy Wielkopolskiej. Naturalnym wyborem była kebabownio - burgerownia Ramzes, która mieści się na ul. 20 Października 38. Danie kuchni tureckiej i amerykańskiej w jednym lokalu nie wróżyło nic dobrego, ale wobec pozytywnych opinii znajomych postanowiłem zaryzykować. Zamówiłem burgera Texas i Włoch (oba kosztowały 16 zł za sztukę). Na danie czekałem około 15 minut. Niestety w przeciwieństwie do kebabów - burgsy nie są przygotowywane na oczach klienta. W lokalu tym jest dostępna jedynie bułka jasna i nie ma możliwości wybrać poziomu wysmażenia mięsa. Zawsze otrzymujemy wołowinę well done.

Najpierw zabieram się za Włocha, w którym znajdziemy: jasną bułkę, mięso 150 gram, sałatę rukolę, ogórka zielonego, pomidora, ser gorgonzolę oraz sos tak jakby czosnkowy. Jasna bułka szału nie robi. Dobrze trzyma całą kompozycję i to tyle w jej temacie. Mięso to średnia półka, w American Street mieli chyba ciut lepszą wołowinę. Wszystkie warzywa dobrze się ze sobą komponowały. Jedynie szkoda, że ogórek nie był obrany. Do tego sos i bardzo dobra gorgonzola dopełniły całości. Mimo kilku mankamentów jest to kompozycja całkiem udana. Zjadłem ze smakiem. Moja ocena w skali szkolnej 4- (jak ogórek będzie obrany będzie bez minusa)

Kolejnego jadłem burgera BBQ, który w tym lokalu kryje się pod nazwą Texas. W jego składzie znajduje się: jasna bułka, mięso 150 gram, żółty ser, boczek, sałata lodowa, warzywa i sos bbq. Biorę pierwszego gryza i już wiem, że jest źle... Sos w tej kompozycji jest mega słaby. Domniemam, że jest to produkt marki Fanex. Ma on w sobie przecier śliwkowy, który psuje smak prawdziwego dymnego bbq! Sałata jest ok - lubię lodową. Grillowane warzywa, czyli papryka i cebula, dupy nie urywają. Brakuje mi tu ogórka kiszonego. Jedynie boczek jest spoko - chrupie tak jak powinien. Niestety ten burger był bardzo słaby. Zmieniłbym w nim sporo. Moja ocena w skali szkolnej 3-

Niestety dobre opinie znajomych nie do końca potwierdziły się. Jeden burger był ok (tylko ok), ale drugi to totalny zawód. Bardzo żałuję, że burgs miesiąca nie był dostępny. Miał on w sobie coś co lubię oscypka i żurawinę^^ Dobija mnie jeszcze ta nazwa. Pasuje ona jak do bezdomnego Ferrari;-) Jakiś potencjał czuje w tym lokalu więc dam mu drugą szansę.

Z burgerowni udałem się następnie na stary rynek. Cały czas utrzymywał się tam świąteczny klimat. Kolejnym moim celem była kwatera moich bohaterów - Powstańców Wielkopolskich na średzkim cmentarzu. Na koniec objechałem jeszcze tutejsze jezioro, co zdarzyło mi się po raz pierwszy po zmroku. Do domu wróciłem nietypowo, bo jadąc przez cały Jarosławiec. Pierwsze 50 km w tym roku pokonane:-)

Dzień od rana był piękny, słoneczny, ale ja zamiast na rower, to się opierdalałem przed kompem. Gdy w końcu się ruszyłem, niebo mocno się zachmurzyło. Udałem się do Kórnika do tutejszego Arboretum. To już moja tradycja, że zimą jade do tego pięknego parku. Ciesząc się ową zimą, która w końcu raczyła przyjść, kręciłem spokojnie, nie przewidując kolejnego pogorszenia się pogody. Niestety w 5 minut zrobiła się mega śnieżyca z deszczem! Szybko ruszyłem ku domowi, jednak nic to nie dało. Co prawda miałem z wiatrem, ale co wróciłem cały mokry to tylko ja wiem;-)

Rozpoczynam pod sklepem FogtBikes. Odebrałem drugi rower z serwisu, a właściwie z kapitalnego remontu. W trekingu wymieniłem cały napęd: korbę, łańcuch i kasetę. Do tego wszystkie linki i pancerze oraz klocki hamulcowe, kółka w przerzutce. Wszystko zostało wyregulowane, nasmarowane i koła wycentrowane. Teraz mogę jechać nad morze ;-) No może nie teraz w styczniu, ale jak przyjdzie forma to na pewno to zrobię.

Początek roku, a moje pędzidła już gotowe do konkretnych wyryp - cieszy mnie to :) Pierwszy raz w tym roku jadę w mrozie, ale brak wiatru sprawia, że jest przyjemnie. Z braku konkretnego pomysłu jadę do Kobylepola by przez Franowo, Szczepankowo i Tulce wrócić do domu. Nie planowałem postoju w sklepie piwnym, ale skoro rowerowo już rok rozpocząłem to degustacyjnie nie może być inaczej ;-) Izobronik po wysiłku na rozgrzanie będzie jak znalazł ;-) Te dwa mniejsze w środku to przysłowiowe sztosy.

Czwarty pełny rowerowy rok za mną. Kilometrów znów mniej niż w roku ubiegłym, ale radość z jazdy nadal jest duża. Styczeń i luty to krótkie trasy z przedziału 20 - 50 km. Konkretne kręcenie zaczęło się w marcu gdzie udało się pokonać dwa dystanse po sto kilometrów. Pierwszy będący przygotowaniem do EDK i trasa ku Chwale Powstańców Wlkp. Kwiecień to przede wszystkim wyzwanie nie rowerowe czyli Ekstremalna Droga Krzyżowa. Maj był moim najlepszym miesiącem. Zaliczyłem 14 tripów co łącznie dało 732, 8 km. Na uwagę zasługują dwie super trasy: Śladem Średzkiej Kolei Powiatowej - chyba mój najbardziej merytoryczny wpis ever oraz Wybrzeżem z Trójmiasta przez Puck na Hel i z powrotem. Następnie nastał mega słaby czerwiec gdzie wykręciłem 331 km i jedyną trasa godna uwagi jest wypad do WPN-u. Lipiec Zaczyna się z grubej rury tripem do Piechcina z ekipą Bikestats. Podczas tej wyrypy wykręciłem najdłuższy dystans minionym roku: 220 km! Pod koniec Lipca po ponad dwa i pół letniej przerwie odwiedziłem na rowerze browar. Wybór padł na browar Jan Olbracht w przepięknym Toruniu. Idąc za ciosem w sierpniu miała być kolejna piwna wyprawa. Do Zielonej Góry dotarłem, ale browar był zamknięty... Wrzesień minął mi pod znakiem nie rowerowego urlopu Krakowsko - Zakopiańskiego przez co nakręciłem jedynie 351 km. Październik też był słaby, ale cieszy chociażby moja najdłuższa jesienna wyprawa w historii. Podczas niej Odwiedziłem Browar Haust w Zielonej Górze. Listopad to najgorszy miesiąc w roku - do zapomnienia. Grudzień to kolejna piwna turystyka rowerowa. Odwiedziłem prawdziwy rzemieślniczy browar Gzub z Annopola oraz rozpocząłem nową serię tras pt. Foto Story. 

Najbardziej udane wyprawy 2017 roku:
Burger Tour - Bar Podzamcze Kórnik
Cześć i Chwała Powstańcom Wielkopolskim vol. 2
Przed Siebie
Ekstremalna Droga Krzyżowa
Śladem Średzkiej Kolei Powiatowej
Trójmiasto - Puck - Władysławowo Hel
Wiosenny WPN
Piechcin z Ekipą Bikestats
Jan Olbracht Browar Staromiejski Toruń
Zielonogórska Porażka
Dobra Niedziela
Poznańskie Browary Restauracyjne
Browar Haust Zielona Góra
Swarzędz i Dolina Cybiny
Browar Gzub
Foto Story - Kobylepole

2017 rok = 3907,89 km
Czas aktywności: 182 godziny 25 minut
Średnia prędkość: 21,42 km/h
Liczba aktywności: 83
Najwięcej w miesiącu: 732,8 km (maj)
Najdłuższa wycieczka sezonu: 220,47 km (Piechcin z Ekipą BS)
Średni dystans na dzień rowerowy: 47,08 km
Średni dystans na dzień: 10,7 km
Upadków i awarii w trasie: 0
Kilometry pokonane Trekingiem: 2095,88 km
Kilometry pokonane Góralem: 1812 km

Wyprawy rowerem:
do 25 km: 30
do 50 km: 34
do 100 km: 9
do 150 km: 5
do 200 km: 4
do 250 km: 1
do 300 km: 0

Plany na 2018 rok: Jeździć ile się da :-) Tak po prostu. Nie jestem w stanie określić sumy kilometrów jaką mógłbym pokonać, dlatego chcę się cieszyć każdym kilometrem. Na pewno będę kontynuował Piwna Turystykę Rowerową oraz Burger Tour. Na pewno chce poznać nowych ludzi i pojechać rowerem nad morze.
Najpierw dom i rodzina później rower.
Co ma być to będzie ;-)
PozdRower

Kilka Fotek z poprzedniego rok. Styczeń:

Luty:

Marzec:

Kwiecień:



Maj:



Czerwiec:



Lipiec:



Sierpień:



Wrzesień:

Październik:



Listopad:

Grudzień:



Rolnik z Krzyżownik © rolnik90