Trochę powtórka z zeszłego roku, ale jednak wyszło bardziej terenowo, czyli zacniej;-) Najpierw musiałem się zastanowić, jak dotrzeć do Miłosławia, by nie jechać przez Środę Wlkp ani przez Gułtowy i dalej Giecz. Więc najpierw jadę do Koszut, gdzie mijam trzy niszczejące wiatraki koźlaki. Szkoda, że taki los je spotkał. Następnie przemieszczam się do Kijewa. Jadę obok dawnego gospodarstwa szkolnego ZSR w Środzie. Przez dwa lata, zamiast lekcji, jeden dzień w tygodniu miałem tu praktyki. Fajnie wspomnieć sobie stare czasy beztroski z kumplami z Rolibudy. Te akcje, gdzie kitraliśmy się na ćmika i browara;-) Rok po tym jak ukończyłem szkołę gospodarstwo zostało wyprzedane. Zostały tylko budynki, których nikt nie chce i zarastają krzakami... Sentyment pozostał. 
Po pokonaniu kilku kolejnych kilometrów i pierwszego mocno piaszczystego odcinka pojawiłem się w Winnej Górze, gdzie znajduje się piękny pałac. W jego wnętrzu znajduje się niewielka ekspozycja poświęcona generałowi J. H. Dąbrowskiemu. Stąd już prosta droga do Miłosławia. Jakie było moje zdziwienie, gdy okazało się, że wylano nowy asfalt. Nigdy nie lubiłem tej krzywej, dziurawej drogi, ale teraz jazda stała się przyjemnością;-) Samo miasto znam dobrze, gdyż znajduje się w nim Browar Fortuna powstały w 1889 roku. Obok Browaru znajduję się ciekawa willa twórcy i pierwszego właściciela browaru Władysława Rabskiego, który również był jej autorem. Dalej jadąc przez rynek udałem się pod pałac Mielżyńskich. Ciekawy obiekt - jednak moim głównym celem był park w (którym zrobiłem przerwę śniadaniową) i pomnik wieszcza narodowego Juliusza Słowackiego. "Ten pomnik to nie tyle rzeźba. To pierwszy monument postawiony poecie - patriocie na ojczystej ziemi, bezlitośnie wynaradawianej przez zaborców." 
Kolejnym moim celem była miejscowość Czeszewo. Skoro jej nazwa znajduje się w nazwie parku krajobrazowego nie mogłem jej ominąć. Znajduje się w niej ładny drewniany kościół Św. Mikołaja. Dworek w którym obecnie jest Ośrodek Edukacji Leśnej oraz zabytkowa karczma z XVIII w. By przekroczyć Wartę udałem się do Orzechowa, dużej wsi bez atrakcji, o której zawsze myślałem, że to miasto. Pierwszy raz w tym miejscu byłem w lipcu 2013 roku wtedy jak i teraz przeprawa promowa z nieznanych przyczyn była nieczynna. Znów musiałem jechać mostem kolejowym by dostać się do Dębna. Wiedziałem, że most był remontowany, ale nie wiedziałem w jakim zakresie. Okazało się, że most poszerzono teraz są na nim dwa tory. Dzięki temu nie musiałem jechać prawą (starą) stroną po niepewnych deskach obawiając się, że w każdej chwili może nadjechać pociąg. Teraz jechałem bez stresu nową lewą stroną po stalowej kracie;-) W ten sposób po kilku minutach byłem już w Dębnie, gdzie stoi Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny z 1447 roku. Co ciekawe koszty zbudowania takiego murowanego kościoła w tamtych czasach równały się cenie 40 kościołów drewnianych, co świadczy o zamożności fundatorów. Obok kościoła stoją klasycystyczna dzwonnica, plebania i figura św. Jana Niepomucena. Moją szczególna uwagę zwróciły ruiny tuż przy kościele. Jednak na ich temat nie znalazłem żadnych informacji. 
Po zabytkach przyszedł czas na faunę i florę. Najpierw rezerwat przyrody "Dębno nad Wartą" bardzo fajne widokowo miejsce, gdzie można się wyciszyć. Następnie zawitałem na wierzę widokową w Wolicy Koziej, z której widać pasące się owce... Widok nie zapiera tchu w piersiach, można go określić po prostu jako przyjemny. Kolejnym miejscem, które odwiedziłem był Folwark Konny Hermanów. Fajna miejscówa nie tylko dla miłośników koni, ale również wędkarzy i kajakarzy. Mi najbardziej podobało się jakby mini zoo w szczególności dziki i lamy;-) 
Kolejny cel to malowniczo położony Żerków. W tym roku, jak i poprzednim, miałem problem by zrobić zdjęcie bardzo ładnemu barokowemu kościołowi Św. Stanisława z XVIII wieku. Zasłaniają go drzewa. Za to nic nie jest w stanie zasłonić najbardziej znanego obiektu w mieście czyli: żelbetonowej wieży przekaźnikowej. Na rynku w Żerkowie odwiedziłem chyba wszystkie sklepy w poszukiwaniu Piwa Grodziskiego w celu jego konsumpcji w punkcie widokowym podczas przerwy na jedzenie. Niestety misja nie powiodła się. Więc ruszyłem do punktu widokowego, który znajduje się niedaleko Łysej Góry. Nie zawiodłem się, widoczek był zacny. Zastanawiam się, jak mogłem ominąć to miejsce rok temu. Doskonale było widać kościół w Brzostkowie oraz pałac w Śmiełowie, który usytuowany jest w samym sercu Szwajcarii Żerkowskiej. Z Wału Żerkowskiego zjechałem ku Muzeum Adama Mickiewicza osiągając prędkość 65 km. Kurde a liczyłem na rekord;-) Pałac jest bardzo ładny, lecz do środka nie wchodziłem. Zaliczyłem za to zabytkowy park otaczający pałac, wraz z Ogródkiem Zosi i pomnikiem Mickiewicza. 
Dalszą drogę obrałem na Pogorzelicę, by zobaczyć Kościół św. Wojciecha Biskupa i Męczennika i ... czaplę siwą, którą wypatrzyłem w stawie przy Warcie. Do Pyzdr wjechałem jadąc wzdłuż rzeki tuż przy wale przeciwpowodziowym. Na miejscu objazd miasta i przerwa na loda włoskiego. Do Wrześni chciałem dotrzeć drogami polnymi przez wsie. Ale gdy okazało się, że znów czeka mnie piach zrezygnowałem. Masakra, piachu tego dnia miałem już dosyć! No i dzięki temu pojechałem drogą powiatową 442 i znów znalazłem się w miejscu, gdzie przebiegała granica zaborów Pruskiego i Rosyjskiego czyli w Borzykowie.